Post 8

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Duo Reges: constructio interrete. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quid, quod res alia tota est? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quis enim redargueret?

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Prioris generis est docilitas, memoria; Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Negare non possum. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.